Grand Teton: bear country!
Blijf op de hoogte en volg Sjors
30 Augustus 2016 | Verenigde Staten, Teton Village
Voor degene die dankzij de titel dachten dat ik beren heb gezien: jammer joh.
De reis van Provo naar Grand Teton National Park had ik gisteren al gemaakt, deze was zon 400 mijl en doodsaai. Letterlijk niks anders dan platteland en grote wegen. De eindbestemming daarentegen; prachtig!
De Teton Range is een verzameling gigantische bergtoppen, waarvan de bekendste de Grand Teton is waar het park naar vernoemd is met een hoogte van 4197m.
Deze bergen hebben bijna allemaal een gletsjer of een laagje sneeuw bovenin, zelf met deze temperaturen.
De rit naar het park was vanochtend koud, zo'n 8 graden was het maar. Ik twijfelde nog of ik een lange broek aan zou doen of niet, maar ik was blij dat ik het niet gedaan had. Eenmaal in de volle zon viel het behoorlijk mee, en later op de dag werd het zelfs bijna 30 graden!
Eenmaal bij de ingang word ik gewaarschuwd door de aanwezigheid van grizzly en bruine beren en ander groot wild zoals elanden en 'elk'.
De trail die ik vandaag heb gelopen loopt om één van de grotere meren van het park, Jenny Lake, en had een lengte van zo'n 9 km. In tegenstelling tot Zion, waar de meeste trails extreme hoogteverschillen hebben, valt het hier gelukkig mee waardoor zo'n lange hike meer een wandeling word.
Ondanks dat voordeel merk ik wel goed dat ik nog altijd moet wennen aan de grote hoogtes hier. Zelfs Amerikaanse hikers uit lager gelegen staten hebben er last van maar lachen er net zo goed mee. "At least you'll be really in shape when you get back home!"
Veel wild heb ik overigens niet gezien, wel heel veel eekhoorns en een nest met visarenden.
Aangezien het niet zo druk was op deze trail had ik veel aanspraak, zeker omdat ik in m'n eentje was.
Tegen een uur of 12 ging ik maar eens lunchen, en had ik al een mooi plekje in de schaduw opgezocht. Ik had goed en wel m'n eerste boterham op waarna ik ineens een heel bekende taal hoorde. Het eerste wat in me op kwam was 'hé dat heb ik al lang niet meer gehoord!'. Het blijken twee Nederlandse zussen te zijn, en geloof het of niet, de eerste Nederlanders die ik tegenkom sinds het begin van mijn reis.
We raken nog even aan de praat, wisselen wat tips uit en lopen nog een stukje dezelfde kant op. Ik was ondertussen al behoorlijk op, maar moest eigenlijk nog een kilometer of drie voordat ik bij mijn auto was. Gelukkig boden deze dames aan om mij een lift te geven naar mijn auto, aangezien hun auto om de hoek stond!
Na het afscheid nog even uitgezocht wat ik morgen allemaal kan doen voordat ik naar Yellowstone ga, en weer terug naar het hotel.
De reis van Provo naar Grand Teton National Park had ik gisteren al gemaakt, deze was zon 400 mijl en doodsaai. Letterlijk niks anders dan platteland en grote wegen. De eindbestemming daarentegen; prachtig!
De Teton Range is een verzameling gigantische bergtoppen, waarvan de bekendste de Grand Teton is waar het park naar vernoemd is met een hoogte van 4197m.
Deze bergen hebben bijna allemaal een gletsjer of een laagje sneeuw bovenin, zelf met deze temperaturen.
De rit naar het park was vanochtend koud, zo'n 8 graden was het maar. Ik twijfelde nog of ik een lange broek aan zou doen of niet, maar ik was blij dat ik het niet gedaan had. Eenmaal in de volle zon viel het behoorlijk mee, en later op de dag werd het zelfs bijna 30 graden!
Eenmaal bij de ingang word ik gewaarschuwd door de aanwezigheid van grizzly en bruine beren en ander groot wild zoals elanden en 'elk'.
De trail die ik vandaag heb gelopen loopt om één van de grotere meren van het park, Jenny Lake, en had een lengte van zo'n 9 km. In tegenstelling tot Zion, waar de meeste trails extreme hoogteverschillen hebben, valt het hier gelukkig mee waardoor zo'n lange hike meer een wandeling word.
Ondanks dat voordeel merk ik wel goed dat ik nog altijd moet wennen aan de grote hoogtes hier. Zelfs Amerikaanse hikers uit lager gelegen staten hebben er last van maar lachen er net zo goed mee. "At least you'll be really in shape when you get back home!"
Veel wild heb ik overigens niet gezien, wel heel veel eekhoorns en een nest met visarenden.
Aangezien het niet zo druk was op deze trail had ik veel aanspraak, zeker omdat ik in m'n eentje was.
Tegen een uur of 12 ging ik maar eens lunchen, en had ik al een mooi plekje in de schaduw opgezocht. Ik had goed en wel m'n eerste boterham op waarna ik ineens een heel bekende taal hoorde. Het eerste wat in me op kwam was 'hé dat heb ik al lang niet meer gehoord!'. Het blijken twee Nederlandse zussen te zijn, en geloof het of niet, de eerste Nederlanders die ik tegenkom sinds het begin van mijn reis.
We raken nog even aan de praat, wisselen wat tips uit en lopen nog een stukje dezelfde kant op. Ik was ondertussen al behoorlijk op, maar moest eigenlijk nog een kilometer of drie voordat ik bij mijn auto was. Gelukkig boden deze dames aan om mij een lift te geven naar mijn auto, aangezien hun auto om de hoek stond!
Na het afscheid nog even uitgezocht wat ik morgen allemaal kan doen voordat ik naar Yellowstone ga, en weer terug naar het hotel.
-
31 Augustus 2016 - 15:05
Sanne:
Hallo Sjors,
Deze reactie plaats ik omdat jij een reisblog bijhoudt en reiservaring hebt.
Ik ben onderzoek aan het doen naar mijn broertje die in de Unaaithetsteeds op vakantie is. Hopelijk wil je 1 minuut de tijd nemen om naar je volgende opdracht te kijken. Na de opdracht: 'scoor een foto van een nep-elvis [echte elvis mag ook]', vervolgen we de queeste met de opdracht: 'jij ging toch een heart-bypass hamburger eten?' Het is snel gedaan en helpt mij enorm. Ook leuk, omdat je inzicht krijgt in je eigen verslaglegging en foto serie. En als je de resultaten van je onderzoek via een berichtje bij mij meldt, verzin ik weer een nieuwe! Bij vragen, stuur me dan even een mailtje.
Groetjes,
Sanne van den Hurk
Link: heb ik niet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
